|
El Mundo De La Musica بخون وقتی که خوندن معصیت داره. بخون با من، بیا تا من... نگو دیره Acerca De Weblog  ROCK IS NOT DEAD Novísmo Sujetos
Escritor 
برچسب:, :: :: Escritor : RockStar
پیک گیتار نوعی زخمه است که برای نوازندگی گیتار طراحی شده‌است. در طول زمان، پیک گیتار از جنس‌های مختلفی چون پلاستیک، رزین، فلز، شیشه، پولک، لاک لاک پشت، چوب، نمد و یا سنگ تهیه شده‌است. پیک‌ها اکثرا در قالب همسان به شکل یک مثلث متساوی‌الساقین کشیده که دو وجه بالای آن شبیه به هم و وجه دیگر کمی تیزتر و با زاویه کمتری هست شاخته می‌شوند. این شکل پیک، شناخته‌ترین نوع آن است اگرچه که اشکال دیگری هم برای پیک طراحی و ساخته شده‌است. انواع پیک در گذشته نوازندگان گیتار پیک گیتار را از چوب، کهربا، استخوان، سنگ و یا حتی عاج می‌ساختند تا بتواند شکل دلخواه خود را برای پیک داشته باشند. ولی امروزه اینگونه پیک‌ها دیگر رایج نیستند و پیک‌هایی از جنس پلاستیک جایگزین آنان شده‌است. اولین بار ایده پیک گیتار از جنس پلاستیک توسط شرکتدی‌اندریاس پیکز عملی شد. ایده ساخت اینگونه پیک‌ها توسط لوئیجی اس‌آر و پسر کوچکش تونی مطرح و اجرا شد. آنها پس از عملی شدن طرح خود محصولات خود را با شماره گذاری طبقه بندی کردند. پیک شماره ۳۵۱ شناخته‌ترین و محبوبترین آنها بود و همچنین ۳۴۶ که شبیه یک مثلث متساوی‌الاضلاع است و امروز بیشتر نوازندگان گیتار باس از آن استفاده می‌کنند و یا پیک شماره ۳۵۸ که پیک نسبتا کوچکی است که معمولاً نوازندگان گیتار سبک جاز از آن استفاده می‌کنند. همچنین شرکت دی‌اندریاس پیکز اولین شرکت سازنده پیک گیتار بود که برای مشتریان پیک‌های ویژه مخصوص به خودشان را تولید کرد. آنها با چاپ نام و نشان آن نوازنده یا گروه بر روی پیک گیتار، پیکی ویژه آن نوازنده را تولید می‌کردند که اصطلاحا بدان "کاستم پیک" گفته می‌شود. اولین مشتری آنها برای این گونه پیک‌ها، نیک لوکاس در اوایل دههٔ ۳۰ میلادی بود. پیک گیتار را همچنین می توان بر اساس ضخامتی که دارد دسته بندی کرد و از این لحاظ مدلهای گوناگون پیک با ضخامت‌های گوناگون وجود دارند که هریک بنابه ضخامت و میزان انعطافی که دارند برای کاربردی خاص استفاده می شوند. پیک هایی که ضخامت کمتری دارند، انعطاف بیشتری دارند و معمولاً برای نوازندگی سولو توسط نوازندگان گیتار لید استفاده می شود. البته هیچ قطعیت در این زمینه وجود ندارد و معمولاً این نوازندگان هستند که پیک خود را انتخاب می کنند. نوازندگان گیتار الکتریک در سبکهای راک و هوی متال این را می دانند که پیک‌های نازک تر صداهای قوی تر، پرتر و غیر قابل کنترل تری را باعث می شوند و در عوض پیک هایی با ضخامت بیشتر (هوی یا اکسترا هوی) صداهای ظریف و قابل کنترل تری را تولید می کنند. و همین امر باعث شده تا نوازندگان گیتار بنابه وظیفه ای که در نوازندگی دارند نوع پیک خود را انتخاب کنند. معمولاً نوازندگان در سبکهای هوی متال و پاور متال، پیک هایی با ضخامت بیشتر را انتخاب می کنند.
همانطور که گفته شد ضخامت پیک بر کیفیت صوت تاثیر می گذارد و همچنین نوع وظیفه نوازندگی از عواملی است که در انتخاب پیک موثر است اما تنها این نیست. نوع سیمهای گیتار هم در انتخاب پیک موثرند، آنچنانکه برای سیمهای ضخیم تر پیک‌های درشت تر و ضخیم تر توصیه شده است، چرا که قابل کنترل تر و تولید کننده اصوات ناخواسته کمتر است. نوازندگان دث متال معمولاً پیک هایی را با ضخامت بیشتر از ۱٫۵۵ میلی متر انتخاب می کنند. نوازندگان جاز نیز از پیک‌های هوی استفاده می کنند تا بتوانند از سیمهای ضخیم گیتار خود صدای مطلوب را بگیرند. گیتارهای باس سیمهای بسیار قطوری دارند، از این رو نوازندگان باس پیک‌های ضخیم تر را انتخاب می کنند. بیشتر تولیدکنندگان پیک گیتار مانند دی‌اندریاس پیکز، جیم دانلوپ و استیو کلایتون، ضخامت پیک را بر حسب مقیاس میلی متر و یا اینچ بر روی پیک هک می کنند تا نشانگر میزان ضخامت آن باشد. ولی بعضی شرکت‌های دیگر مانند گیبسن، فندر، ای‌اس‌پی، آیبانز و پی‌وی از نوعی طبقه بندی و نام گذاری خاص استفاده می کنند و با درج نام ویژه بر روی پیک میزان ضخامت پیک را به اطلاع مشتریان می رسانند. جدول زیر نشان دهنده همین دسته بندی است:
پیک از جنس‌های گوناگون پلاستیک امروزه پیک‌های پلاستیک رایج‌ترین نوع هستند. اما پیک‌های پلاستیکی هم گونه‌های مختلفی دارند.
پیک‌های از این جنس قدیمی‌ترین و اولین نوع پیک‌های پلاستیکی هستند و همچنان مورد استفاده قرار می گیرند بویژه برای آن دسته نوازندگان گیتار که از افکت صدای وینتیج استفاده می کنند. اما این دسته از پیک‌ها قابلیت آتشگیری بالقوه‌ای دارند، این نکته را نوازنگان گیتار سیگاری به خوبی می دانند.
این مدل رایج‌ترین نوع پیک‌های پلاستیکی است اما از آنجایی که سطح این پیک‌ها صاف و صیقلی است، در دستان نوازندگان حالت لغزنده‌ای دارد، تولیدکنندگان معمولاً با اضافه کردن شیارها یا نقاط برجسته ریزی بر روی آنها این مشکل را برطرف می کنند. نایلون خاصیت انعطاف پذیری و شکل پذیری بالایی دارد و به همین جهت به راحتی می توان پیک هایی با شکل‌های مختلف از این جنس را ساخت اکثر پیک‌های نازک را از نایلون می سازند. نقطه ضعف این پیک‌ها این است که پس از یک استفاده یکی دو ماهه و یا استفاده زیاد انعطاف پذیری را از دست می دهند و بسیار شکننده می شوند. نوازندگان گیتار معمولاً تعداد زیادی از این نوع پیک را مصرف می کنند که علت همین مسئله است.
این نوع از پیک‌ها به ترتیب توسط شرکت‌های جیم دانلوپ و دی‌اندریاس ساخته می شوند. این پیک‌ها به راحتی در میان انگشتان جای می گیرند و برای نوازندگی سولوها و ریف‌ها بهترین هستند.
استال یک نوع پلاستیک است که خود به دو گونه تقسیم می شود. پیک‌های ساخته شده توسط استیو کلایتون از این نوع هستند. از ویژگی این نوع پیک‌ها می توان به سطح صاف و مات آن و همچنین پایداری و عمر زیاد آن اشاره کرد.
پیک‌های ساخته شده از این جنس سخت‌ترین و زمخت‌ترین نوع پیک‌های پلاستیکی هستندو قابلیت ایجاد اصوات صاف را دارند و بیشتر مورد استفاده نوازندگان ماندولین قرار می گیرند. این نوع پیک‌ها هم توسط شرکت استیو کلایتون ساخته می شوند.
این نوع پیک‌ها ظاهری براق و کریستال مانندی همچون شیشه دارند و همچنین بسیار سخت هستند. بهترین مثال برای این نوع پیک‌ها سری استابی ساخته شده توسط شرکت جیم دانلوپ است. استفاده از هر گونه از مواد یاد شده برای ساخت پیک می تواند ویژگی‌های متفاوتی را ایجاد شود چنانکه یک پیک با ضخامت ۰٫۷ تا ۰٫۸ اگر از نایلون سخته شود بسیار انعطاف پذیر خواهد بود و اگر همین پیک را با اولتم بسازیم سخت تر و محکم تر خواهد شد. فلز پیک‌های ساخته شده از استیل صدایی شفاف تر از صدای تولید شده توسط پیک‌های پلاستیکی دارند. البته این نوع پیک‌ها خیلی راحت سیم‌ها را فرسایش می دهند و همچنین می توانند به بدنه گیتار آسیب برسانند بویژه به گیتارهای آکوستیک که بدنه چوبی دارند. برایان می و بیلی گیبنز از این دست پیک‌ها استفاده می کنند. بعضی پیک‌های فلزی بسیار گرانبها هستند و در میان کلکسیونرها از جایگاه ویژه ای بر خوردارند، پیک‌های ساخته شده توسط ضرابخانه سلطنتی انگلستان از این نوع هستند. پیک های غیر معمول در میان پیک ها، گاهی به پیک هایی ساخته شده از مواد غیرمعمول و عجیب بر می خوریم که البته بعضی از آنها صرفا جنبه تزئینی دارند.
این نوع پیک ساخته شده از جواهر عقیق واقعا غیرمعمول است و معمولاً ضخامتی بین ۱ تا۵ میلی‌متر دارد و به هیچ وجه قابلیت انعطاف پذیری ندارد. سنگ‌ها استعداد باورنکردنی در شکل گرفتن دارند، بدون نیاز به فشار و یا قالبی خاص، یک سنگ تراش می تواند یک پیک را به اشکال گوناگون دلخواه درست کند.اگر چه که پیک‌های سنگی رایج نیستند ولی این نوع پیک‌ها از سیمهای فلزی گیتار سخت ترند بنابراین می توانند طنین بیشتری را ایجاد کنند. پیک‌های سنگی را معمولاً صیقل می دهند و این مسئله کمی مشکل را در هنگام گرفتن با انگشتان پدید می آورد.
چوب این درخت که در جنگل‌های آمریکای جنوبی رشد می‌کند بسیار محکم و دارای خواص استثنایی است. ساختار این چوب و روغن طبیعی موجود در آن باعث می‌شود تا پیک‌های ساخته شده از آن احساس و صدایی ویژه را تولید کند. معمولاً ضخامت این پیک‌ها بین ۲ تا ۳ میلی‌متر است.
این نوع پیک‌ها از مواد ارگانیک و زنده ساخته می شوند، پولک‌های لاک لاک‌پشت‌های دریایی، پیک هایی را می سازند که احساس و صدایی واقعی تر را ایجاد می‌کند که متاسفانه همین خاصیت باعث به خطر افتادن نسل این موجودات شده است. این نوع پیک‌ها صیقلی، محکم و ضخیمند و قابلیت بسیار اندکی در انعطاف پذیری دارند. استفاده درست و مناسب از این پیک‌ها می تواند باعث عمر طولانی آنها شود. نظرات شما عزیزان: 3صفر
 ساعت18:15---26 مهر 1391
وقتی نمیشه دالود کرد بدردنمیخره
.gif){kind=small} Uniónes
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
 |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
تبادل
لینک هوشمند
Weblog Visits:
